Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli macie za sobą lekturę kilku powieści Rollinsa, niekoniecznie nawet wchodzących w skład Sigma Force, pewnie zdążyliście dostrzec pewien powtarzający się schemat, według którego zostały napisane. Królestwo Kości skojarzyło mi się na przykład z Amazonią. Czy to źle? Pewnie nie najlepiej, ale jednocześnie – przy dawkowaniu sobie poszczególnych części i raczeniu się nimi co kilka miesięcy, a nie jednym ciągiem – takie rozwiązanie za bardzo nie przeszkadza. Powieści autora nie należą do przesadnie ambitnych, ale czyta się je bardzo dobrze – łączą w sobie tajemnice, przygodę i dynamiczną, sensacyjna akcję, najczęściej też opisywane w nich wydarzenia rozgrywają się w egzotycznych, niedostępnych zakątkach Ziemi.

Tym razem mamy dodatkowy smaczek w postaci swoistej zemsty Matki Natury, która zdaje się mieć w końcu dosyć zniszczeń dokonanych ludzką ręką i wymierza karę, o tyle dotkliwą, co bezwzględną. I tu pojawia się pytanie, czy faktycznie kiedyś przekroczymy granicę i dostaniemy za nią nauczkę, czy też może do końca wykończymy planetę, na której żyjemy...

Cała opinia:
http://www.kacikzksiazka.pl/2024/02/krolestwo-kosci-james-rollins.html

Jeśli macie za sobą lekturę kilku powieści Rollinsa, niekoniecznie nawet wchodzących w skład Sigma Force, pewnie zdążyliście dostrzec pewien powtarzający się schemat, według którego zostały napisane. Królestwo Kości skojarzyło mi się na przykład z Amazonią. Czy to źle? Pewnie nie najlepiej, ale jednocześnie – przy dawkowaniu sobie poszczególnych części i raczeniu się nimi...

Poruszająca historia Victorii pozostanie we mnie na długo. Można by pokrótce opisać ją po prostu jako opowieść o dojrzewaniu w świecie, w którym kobiety dopiero walczyły o swoje niezależne miejsce w społeczeństwie. O niezwykłej sile i odwadze młodej dziewczyny, która nawet w obliczu tragedii, nie poddaje się, lecz walczy o siebie i to, co dla niej ważne. O wytrwałości i pielęgnowaniu pamięci o tym, co najcenniejsze. O miłości, która przekracza granice i zmienia człowieka, dając mu siłę, ale też czyniąc go bezbronnym wobec ciosów, jakie może szykować na nas los.

Cała opinia:
http://www.kacikzksiazka.pl/2024/02/popyne-przed-siebie-jak-rzeka-shelley.html

Poruszająca historia Victorii pozostanie we mnie na długo. Można by pokrótce opisać ją po prostu jako opowieść o dojrzewaniu w świecie, w którym kobiety dopiero walczyły o swoje niezależne miejsce w społeczeństwie. O niezwykłej sile i odwadze młodej dziewczyny, która nawet w obliczu tragedii, nie poddaje się, lecz walczy o siebie i to, co dla niej ważne. O wytrwałości i...

To co łączy wszystkie poznane przeze mnie dotąd powieści Katarzyny Bondy to nieustanne zwroty akcji i sekrety, skrywane przez bohaterów, które potrafią wywrócić dotychczasowe opinie całkowicie do góry nogami. Nie inaczej jest w przypadku Na uwięzi – nikt nie jest do końca tym, za kogo chce uchodzić, a wszystkich snute przez autorkę nici powiązań między postaciami potrafią wywołać prawdziwy zawrót głowy, zwłaszcza że część owych relacji wychodzi na jaw dopiero w ostatniej chwili.

Tu dochodzimy do wspomnianych na początku zgrzytów – niektóre z rozwiązań zaproponowanych przez Bondę wydaje się naciąganych i przekombinowanych. Nie na tyle, żeby odłożyć książkę, ale z pewnością nie wszystko „klika” i pasuje. Nie przekonały mnie też młodzieżowe dialogi prowadzone przez ósmoklasistów – język nadmiernie epatujący wulgaryzmami i wplecionymi angielskimi słówkami brzmiał sztucznie, podobnie jak i ksywki, które miał każdy z nich, a które brzmiały dość dziwnie.

Niemniej, nie można zarzucić autorce, że nie potrafi przyciągnąć uwagi czytelnika – powieść pochłonęłam dosłownie w jeden dzień. Fanom Bondy i powieści kryminalno-sensacyjnych serdecznie polecam.

Cała opinia:
http://www.kacikzksiazka.pl/2024/02/na-uwiezi-katarzyna-bonda.html

To co łączy wszystkie poznane przeze mnie dotąd powieści Katarzyny Bondy to nieustanne zwroty akcji i sekrety, skrywane przez bohaterów, które potrafią wywrócić dotychczasowe opinie całkowicie do góry nogami. Nie inaczej jest w przypadku Na uwięzi – nikt nie jest do końca tym, za kogo chce uchodzić, a wszystkich snute przez autorkę nici powiązań między postaciami potrafią...